بتن واهمیت شناخت آن
امروزه مصارف بتن روزبه روزدرامورات مختلف ساختمانی افزایش می یابد
ولزوم شناخت بیشترمصالح تشکیل دهنده بتن همراه باتکنولوژی ساخت،
درتمام جوامع مهندسی پذیرفته شده است.
بتن یاسنگ مصنوعی که درساختمان های امروزی
موردمصرف بسیاردارد،تکامل آن پس ازیک سلسله
تحقیقات واکتشافات به خصوص ماده اصلی آن یعنی
سیمان صورت گرفت تابه شکل امروزی پدیدآمد.
بتن رامی توان به این بیان تعریف کرد:بتن ازترکیب
مقدارمعین وحساب شده ازآب،سیمان،ماسه،شن
وبعضی موادمضاف وافزودنی دیگربه دست می آیدپس
ازاین که آب به مخلوطمصالح سنگی وسیمان افزوده شد،
سیمان وآب باهم واردفعل وانفعالات شیمیایی حرارت زامی شوند.
عمل اختلاط بتن بایدبه وسیله دستگاه بتن سازانجام می شود.
بتن ازچه مصالحی تشکیل می شود:
مصالح مصرفی دربتن عبارتنداز:سیمان،مصالح سنگی
درشت دانه(شن)،مصالح سنگی ریزدانه(ماسه)وآب.
علاوه براین مصالح مواداصلاح کننده خواص بتن،یعنی
موادافزودنی نیزمی تواننددربتن استفاده شوند.
مصالح سنگی مصرفی دربتن:
دادانه های سنگی به دودسته دانه های درشت
یاشن ودانه های ریزیاماسه تقسیم می شود.
مصالح سنگی درمجموع حدوددوسوم تاسه چهارم حجم بتن رااشغال می کند.
60تا70درصدازکل دانه ها،شن،و30الی40درصددانه هاراماسه تشکیل می دهد.
ماسه دربتن:
دانه های سنگی ریزتراز5میلی مترراماسه می گویند.
شن دربتن:
دانه های سنگی بزرگتراز5میلی متروکوچک تراز60میلی مترراشن گویند.
سیمان دربتن:
سیمان به اصطلاح به ماده ای اطلاق می شودکه باانجام
واکنش شیمیایی باآب(واکنش هیدراتاسیون)نقش چسباندن
مصالح سنگی به یکدیگروتولیداجسام سخت یتن راایفا می کند.
بیشترمواداولیه سیمان ازخاک رس وآهک تشکیل شده است.
دربتن آب به سه صورت دربتن به کارمی رود:
1:آب مصزفی جهت شست وشوی سنگدانه ها
2:آب به عنوان یکی ازاجزا تشکیل دهنده بتن
3:آب مصرفی برای عمل آوری بتن
آب یکی ازبخش های اصلی بتن محسوب ونقش مهمی
رادربتن ایفامی کند.بدون وجود آب،سیمان هیدراته نمی شود
وخمیرچسبنده ای که سبب انسجام بتن می شود،تولیدنگردیده
،لذایکپارچگی وسخت شدن مصالح بتن انجام نمی شود.قسمتی
ازآبی که دربتن مصرف می شود جذب ذرات سیمان می شودودرواکنش
شیمیایی به کارگرفته می شود.امادرعمل ساخت بتن بااین نسبت
آب امکان پذیرنیست زیراچنین بتنی به اندازه ای سفت است که کارکردن
باآن میسرنمی شود.به همین دلیل بایدنسبت آب به سیمان راتاآنجایی
افزایش دادکه به سهولت بتوان باآن بتن کارکرد.لذااین نسبت
راتا40الی 60درصدوزن سیمان افزایش می دهند.امادرهمین
محدوده بازهم هرچه این نسبت راکم تربگیرند بهترخواهدبود.
زیرامازادآب که درواکنش شیمیایی شرکت نمی کند،جااشغال کرده
ودرنهایت دربتن محبوس می شودویاتبخیر شده ودرفضای خای ایجادمی کند،
یعنی درهرحال ازحجم مفیدبتن می کاهد.
ابی که درمصرف بتن مورداستفاده قرارمی گیردبایدتمیزوصاف باشد
وازمصرف آب حاوی مقدارزیادی ازهرنوع ماده که قادربه صدمه زدن
به بتن یامیلگرداست ازقبیل روغن ها،اسیدها،قلیاها،املاح،موادقندی
وموادآلی،خودداری می گردد.مقادیرموادزیان آوردرآب مصرفی دربتن
نبایدازمقادیرحداکثرکجازتجاوزکند.
فولاددربتن:
بتن ماده ای است که دارای مقاومت زیادی درفشاراست.
ازاین رواستفاده ازآن برای قطعات تحت فشارمانند ستون هاوقوس ها
بسیارمناسب است وای علیرغم مقاومت فشاری قابل توجه،مقاومت
کششی کم وکنندگی نسبتازیادبتن،استفاده ازآن رابرای قطعاتی
که کاملاویابه طورموضعی تحت کشش هستندمحدودمی نماید.
برای رفع این محدودیت اعضابتنی راباقرادردادن فولاددرآن هاتقویت می کنند.
ماده مرکبی که بدین ترتیب حاصل می شود بتن آرمه یابتن مسلح می نامند.
فولادی که برای این منظوردرسازه های بتن آرمه به کارمی رودمعمولابه
شکل میلگردیاسیم می باشدکه آرماتورنامیده می شود.
